พวกเธอช่วยกันหาคำจารึกบนต้นไม้ “พวกตะไคร่และมอสได้ขึ้นปกคลุมมันไปแล้วแน่ๆ” เธอคนหนึ่งพูดขึ้น “มันนานเหลือเกินนะ” เธออีกคนพึมพำ พวกเธอเหนื่อยหอบแต่ก็ยิ้มเป็นสุข ผ่านไปสองชั่วโมงก็เลยนั่งพิงที่โคนต้นจนผล็อยหลับไปทั้งคู่ ไม่มีใครยอมบอกใครว่าต้นไม้ต้นนั้นมันถูกโค่นไปตั้งนมนานแล้ว
Advertisements
ใส่ความเห็น